|

Bollywood and Beyond
India op agenda Imagine Film Festival
Het overkoepelende thema
van het Imagine Film Festival
dat van 8 tot 17 april wordt
gehouden in het nieuwe filmmuseum
EYE te Amsterdam is
dit jaar Bollywood and Beyond.
Op het programma staan een
drietal grote publieksfilms,
een kleine onafhankelijke
productie en een tweetal documentaires.
De redactie van
India Nu zet ze hieronder op
een rijtje.
[Klik op een foto voor de trailer....]
Eega

Armoedzaaier Nani is tot over zijn
oren verliefd op zijn overbuurmeisje Bindhu
die voor een stichting werkt die onderwijsprojecten
financiert. Tijdens haar rondje
langs sponsoren ontmoet ze de meedogenloze
zakenman Sudeep die terstond een oogje
op haar heeft. Wanneer hij erachter komt
dat zij meer ziet in die arme sloeber van een
Nani, laat hij de jongen kidnappen. Nani
wordt vermoord, maar zijn astrale lichaam
vindt zijn weg naar een hoopje maden. Wanneer
die verpoppen, beleeft Nani zijn hergeboorte
als vlieg (eega is Hindi voor ‘vlieg’) en
is het tijd voor wraak.
Met Eega (2012) geeft regisseur S.S. Rajamouli
een amusante draai aan het aloude
David-versus-Goliath-motief. Het is een romantische
fantasy-komedie met Nani als de
ultieme underdog die het opneemt tegen een
grote schurk. Dat resulteert in 1001 manieren
waarop een vlieg het een mens behoorlijk
lastig kan maken. Eerst zorgt Nani ervoor dat
Sudeep nauwelijks kan slapen, maar al snel
begint hij, geholpen door Bindhu die inmiddels
op de hoogte is van zijn wedergeboorte,
aan allerlei moordpogingen.
| | Rowdy Rathore 
In deze publieksfilm
is Shiva een dief en oplichter in Mumbai
die, wanneer hij verliefd wordt op de
bloedmooie Paro, zweert op het rechte pad
te blijven. Door één laatste misdaad raakt hij
opgezadeld met het schattige jonge meisje
Chinki dat beweert zijn dochter te zijn. Na
deze bizarre ontwikkeling wordt Shiva bovendien
voortdurend belaagd door een bende
woedende boeven. Net wanneer hij in het
nauw is gedreven, duikt zijn dubbelganger
op: inspecteur Vikram Rathore. Deze supercop
slaat de boevenbende in zijn eentje tot
moes. Maar het einde van Shiva's problemen
is nog niet in zicht. Integendeel, die nemen
een totaal onverwachte wending.
Eenmaal uit de startblokken ontpopt Rowdy
Rathore (2012) zich als een cartooneske actiekomedie.
Hoofdrolspeler Akshay Kumar
beschikt over veel charisma en schittert in de
vechtscènes die een oosterse mix bieden van
slapstick en grof geweld. Dit is Bollywood op
z'n uitzinnigst; zwalkend van familiekomedie
naar romantiek, en van melodrama naar
bot gebeuk. En ja, de muzikale intermezzo's,
vaste prik in elke Bollywoodfilm, zijn ook nog
eens erg aanstekelijk.
| | Gangs of Wasseypur 
In Wasseypur
in de deelstaat Jharkand staan drie generaties
erfgenamen van bandiet Shahid Khan, die Britse
treinen beroofde, tegenover de clan van Ramadhir
Singh. Singh is niet van plan de macht te
delen. Treinrover Shahid Khan is inmiddels een
paria geworden die in de mijn van zijn grote vijand
Singh werkt. Zijn zoon Sardar Khan is een
onverbeterlijke rokkenjager die gezworen heeft
de eer van zijn vader te herstellen. Maar het is
de wrede en genadeloze Faizal Khan, zoon van
Sardar en verstokt wietroker, die de fakkel overneemt.
Gangs of Wasseypur (2012) is in India in twee
delen uitgebracht, omdat de 319 minuten tellende
film, die onder andere werd vertoond op
het Filmfestival van Cannes voor regisseurs,
zelfs voor Indiase maatstaven te lang duurde.
|
Tasher Desh

Als schipbreukelingen op
een paradijselijk eiland worden een prins en zijn
vriend geconfronteerd met een vreemde cultuur.
De eilandbewoners zijn soldaten die zichzelf 'de
kaarten' noemen en die leven volgens een code van regels die elke vorm van menselijk gedrag uitsluiten. Voordat het tweetal het beseft, wordt
het door de agressieve groepering van eilanders
gevangengenomen.
Regisseur Q (Qaushiq Mukherjee) staat garant
voor visueel spektakel en films die niet zomaar
in een hokje zijn te plaatsen. Met het controversiële
Gandu (2010) wist hij al menig publiek
te shockeren (zie ook ‘Nieuwe lading filmmakers
is de toekomst’ in India Nu 193). Het
kleurrijke en sprookjesachtige Tasher Desh
(2012) is gebaseerd op het gelijknamige dansdrama
van Rabindranath Tagore. De film mist
een sterke verhaallijn, alsmede controversiële
seksscènes waar Gandu zo bekend mee werd,
maar is wel doorspekt van Q’s energieke en
sterke visuele stijl en liefde voor muziek. | | Despite the Gods 
Regisseuse Jennifer
Chambers Lynch werd door een Bollywoodproducent
overgehaald om in India Hisss te
regisseren, een horrorfilm over een slang die in
een vrouw verandert om vervolgens weer in een
slang te veranderen. Horror werd het, en dan
niet voor, maar vooral achter de camera. Want
Lynch had niet gerekend op de culturele en religieuze
verschillen, aanhoudende regenbuien,
de Indiase werkethiek, opdringerige mensenmassa's,
en andere kleine rampen die het werk
bemoeilijkten. Uiteindelijk nam de productie
meer dan zes maanden in beslag en raakte de
producent steeds ongeduldiger. Wist Lynch wel
waar ze aan begon? Aan het begin zien we haar
in elk geval ongelovig reageren op de fragmenten
uit Bollywoodfilms die de producent haar
laat zien.
In de documentaire Despite the Gods (2012)
laat regisseuse Penny Vosniak dit verhaal achter
de film zien. Het is daarmee niet alleen een
film over de dagelijkse gang van zaken bij het
maken van een Bollywoodfilm, maar ook een
verhaal over de weg kwijtraken in een vreemde
cultuur. De aanwezigheid op de set van Lynch'
twaalfjarige dochter maakt het er bovendien
niet makkelijker op. Ondanks alles zet de regisseuse
stug door. ‘I want sex twice a day, and I
want to work the whole day, every day.' Daar
schrokken ze wel even van in India.
| | Supermen of Malegaon 
In het
arme Indiase stadje Malegaon probeert Nasir
een Supermanfilm van de grond te krijgen.
Met een piepklein budget, een videocamera
en de hulp van welwillende vrienden
begint de immer optimistische filmmaker
aan zijn monsterproductie die, hoe kan het
ook anders, zal worden geteisterd door de
nodige tegenslagen. Hij en zijn ploeg worden
weggestuurd van een locatie, een camera
belandt in het water, de hoofdrolspeler
gaat er even tussenuit om te trouwen. Heeft
Nasir dan niet in de gaten dat zijn ambities
een paar maatjes te groot voor hem zijn?
De makers van de documentaire over Nasir
en zijn Supermanepos hebben oog voor
sprekende details. De blikken van ontzag van
de kinderen die bij de opnamen staan toe te
kijken. De slippers waarop Superman loopt.
Het uitwringen van zijn cape wanneer hij in
het water is gevallen. Maar het draait in Supermen
of Malegaon (2012) niet om leedvermaak.
Nasir is lang zo naïef niet als hij lijkt.
En in bredere zin geeft de film ook een ontroerend
beeld van een arme gemeenschap
waar de liefde voor escapistische cinema een
belangrijk bindmiddel is.
|
|
|