
Oud en nieuw: de Indiase financiële sector verandert razendsnel!
Tweede foto van links: State Bank of India, Kolkata
![]()
|
1998. |
Rij wachtenden
Ik ben hier al vaker geweest. Ik zie bekende gezichten, die me kleurloos aankijken, kalm toeknikken of enthousiast begroeten. Ze weten waarom ik hier ben. Als ik naar Amalendu vraag, gebaart iemand dat hij ergens achter in het kantoor is en zegt me te gaan zitten. Hij vraagt belangstellend naar het welzijn van mijn ouders. Even later staat een aardewerken bakje met thee voor mijn neus. Ik kijk om me heen.
Geen Amalendu. Wel enkele computers. Ventilatoren aan het plafond. Grote stapels dossiers op bureaus. En vooral veel personeel. Sommige mensen zitten te kaarten met elkaar. Anderen slapen. Weer anderen staren voor zich uit. Iemand laat een boer. Van de vele loketten zijn er enkele bemand. Er staan rijen
Afkopen of verplaatsen
2006. |
Ook het filiaal van de de Bank of India aan Bentinck Street in Kolkata heeft eraan moeten geloven. De helft van het personeel moest weg, en misschien zou het filiaal wel sluiten. Alle medewerkers kregen de keus voorgelegd. Ofwel een afvloeiingsregeling, een handruk van anderhalf jaar salaris. Ofwel
Amalendu koos na rijp beraad voor het eerste. Hij wilde niet weg uit Kolkata en de onzekere toekomst van het filiaal heeft hij niet willen afwachten. Op deze manier zijn honderdduizenden medewerkers van de diverse staatsbanken vertrokken en wat anders gaan doen. Van een notoire, logge en bureaucratische sector, is het overheidsbankwezen flink afgeslankt tot een efficiënter geheel. Veel van Amalendu's collega's die voor hetzelfde kozen, zijn in bedrijfjes van familieleden terecht gekomen. Daar zijn ze weliswaar wat meer gaan verdienen dan bij de overheidsbank, maar het leven is ook duurder geworden in korte tijd en zo zijn ze er per saldo op achteruit gegaan. Bovendien zijn ze de gunstige sociale voorzieningen zoals lage pensioen leeftijd van de overheidsbank kwijt. Anderen, onder wie Amalendu zelf, zijn eigen baas geworden. Hij heeft bijna twee jaar met zijn vrouw spullen verkocht voor AmWay. Het is een Amerikaans wereldwijd bedrijf waarbij mensen in eigen op te zetten netwerken spullen verkopen, individueel aan bekenden of aan groepen tijdens een soort Tupperwareparty-achtige avondjes. Je bent eigen baas. Het waren gouden tijden. Geld stroomde binnen. Het kon niet op. Een computer thuis, een mobiele telefoon, leuke uitstapjes en korte vakanties etc etc. Het concept sloeg enorm aan in India. Het paste precies in de geest van de overgang van staatsgeleide economie naar meer marktgerichte economie.
Tussenvorm
Maar al snel kwam er meer en meer concurrentie en de afzetmarkt groeide niet gelijkelijk mee. De overmatige stress
uitte zich in lichamelijke kwalen als een torenhoge bloedruk bij zijn vrouw. Tijd voor wat anders. Via via diende zich de particuliere verzekeringssector aan. Zoals ook eind jaren negentig veel buitenlandse, particuliere banken hun intrede deden in India, zo was dat ook met de particuliere verzekeringssector. Min of meer een zelfde soort concept als dat van AmWay maar dan met een veel grotere afzetmarkt en in dienst van een bedrijf. Het was Amalendu niet meegevallen om - na jaren in
overheidsdienst geweest te zijn - over te schakelen naar een leven als eigen baas. Dat vereist een bepaalde mentaliteit die hij ondanks zijn ijver en enthousiasme niet in zich heeft. De mantel van een bedrijf waar hij in dienst is, bevalt hem daarom wel. Het salaris hangt evenwel gedeeltelijk afvan wat hij verkoopt aan polissen, dus het is en blijft hard werken. Het is in die zin een tussenvorm tussen zijn leven bij de overheidsbank en zijn korte tijd bij AmWay. Maar hard werken; daar zit hij niet mee. Hij werkt graag en bekostigt daarmee de medische behandeling van zijn vrouw in particuliere klinieken, de informaticastudie van zijn dochter en de toekomstige bruidsschat voor haar huwelijk.
Amalendu zoekt en vindt zo op eigen wijze zijn weg in de voor het land, en voor individuele Indiërs, ingrijpende veranderingen door de landelijke economische hervormingen.
In het volgende nummer neemt de auteur u mee naar het onderwijs.
![]() |
![]() | ![]() |
![]() |
