Indiase activist bezoekt Nederland

  Wetteloosheid

De aanwezige organisaties waren het er al snel over eens dat de getoonde praktijken van de multinationals niet door de beugel kunnen (Coca-Cola Nederland heeft helaas niet gereageerd op de uitnodiging het debat bij te wonen). Internationale bedrijven dienen zich ook in India aan de regels te houden, maar in de praktijk laat de lokale overheid bedrijven hun gang gaan zonder hen enige beperking op te leggen.
Uit het publiek rees de vraag wat er in Nederland gedaan kan worden aan de problemen met multinationals in India. Nandlal: ‘De problemen die de mensen in mijn dorp ondervinden ten gevolge van de Coca-Cola fabriek en klimaatverandering zijn problemen

(foto: auteur)   Van wever tot activist Nandlal (32) komt net als de meeste inwoners van zijn dorp uit een familie van sariwevers. Na zijn studie zag hij veel kindarbeiders in de weverijen die niet naar school gingen. Nandlal zorgde ervoor dat deze kinderen avondonderwijs konden gaan volgen. Met de jaren ontstonden er meerdere onderwijscentra en een school voor de allerarmsten. Vanuit dit initiatief startte Nandlal de sociale beweging Lok Samiti (letterlijk: het comité van de mensen). Geïnspireerd door de ideologie van Gandhi en Jayaprakash Narayan richtte hij diverse dorpscomités op. Hier komen de dorpelingen samen en ondernemen zij actie tegen bijvoorbeeld corruptie en kaste-ongelijkheid. Lok Samiti zet zich in voor democratie op dorpsniveau en komt op voor de rechten en belangen van de lokale gemeenschap. Toen in 2003 de boeren in Mehdiganj hun oogst mislukt zagen door water-mismanagement van de aangrenzende Coca-Cola fabriek, duurde het dan ook niet lang voordat Lok Samiti samen met de National Alliance of People's Movements (NAPM) een campagne begon tegen Coca-Cola.

die nu niet in Nederland spelen. Vanuit Nederland kunnen er echter wel campagnes gevoerd worden en het blijft belangrijk om internationale druk uit te oefenen op multinationals en de Indiase overheid. Er zouden meer regels en wetten moeten zijn voor grote bedrijven die opereren in ontwikkelingslanden. Transparantie is daarom erg belangrijk. Wanneer bedrijven verplicht worden om open te zijn over hun cijfers, belastingen, waterverbruik en arbeidsomstandigheden, kan er iets gaan veranderen.’
Zorgt Coca-Cola niet voor veel werkgelegenheid in India, vroeg het publiek zich af. Nandlal wees erop dat de mensen in zijn dorp in eerste instantie blij waren met de komst van de fabriek en hoopten op werkgelegenheid. Helaas kregen de meeste arbeiders uit het dorp slechts tijdelijk werk aangeboden, waardoor zij niet konden voorzien in een levensonderhoud op jaarbasis. De komst van Coca-Cola leverde zo geen enkel voordeel op voor de lokale gemeenschap.
De sprekers gaven aan dat het van belang is te kijken naar de vraag hoe lokale gemeenschappen meer controle kunnen krijgen op hun water en land. Both Ends maakte duidelijk dat het aanspannen van een rechtszaak tegen de lokale regering in Uttar Pradesh, vanwege overtreding van de wet, in het geval van Coca-Cola succesvol kan zijn. Naast het aanspannen van rechtszaken en het indienen van klachten bij organisaties als de Human Rights Commission, zijn zowel Milieudefensie als Both Ends het met Nandlal eens dat actievoeren op lokaal en internationaal niveau van groot belang blijft. Op de vraag of deze acties überhaupt effect hebben, antwoordde Nandlal dat er al veel succes is bereikt sinds het begin van de protesten. Coca-Cola neemt het protest serieus, er wordt geen afvalwater meer gedumpt in de omliggende velden en ook heeft het bedrijf gezorgd voor tanks om regenwater op te vangen. Helaas ontkomt ook Mehdiganj niet aan de klimaatverandering en zien de boeren daar steeds minder regenval, waardoor het effect van de tanks nihil is.

  Hopenhagen

Op internationaal niveau hecht Coca-Cola veel waarde aan een groen imago. Coca-Cola was bijvoorbeeld volop aanwezig bij de klimaattop in Kopenhagen en kwam duurzaam voor de dag met de sponsoring van de grootse campagne: Hopenhagen. De campagne is een ‘beweging’, maar blijkt een initiatief van de wereldwijde reclame-industrie die de VN-klimaattop in Kopenhagen ondersteunde. Doel was een beter milieu en een positieve uitkomst van de klimaattop in Kopenhagen. De Hopenhagen-campagne ontving veel kritiek van activisten. Want hoewel Coca-Cola zichzelf presenteert als een duurzaam bedrijf, hebben arbeiders in Coca-Cola fabrieken in bijvoorbeeld Colombia te maken met slechte arbeidsomstandigheden en draagt de multinational nog steeds bij aan de grote waterproblemen in India.